ၾကြားခ်င္လြန္းလို႔ပါ
==========
ကေမၻာဇဘဏ္သူေဌးႀကီး သူဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာတယ္လို႔ မၾကြားဘူး၊ ထူးကုမၸဏီ၊ ေအးရွားေ၀ါ ကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္ႀကီးေတြ မၾကြားဘူး။ တကယ့္ကို ခ်မ္းသာပါတယ္ဆိုတဲ့လူေတြ ဘယ္ေတာ့မွမၾကြားဘူး။ ျပည့္တဲ့အိုး ေတြက မၾကြားဘူး၊ မျပည့္တဲ့အိုးေတြကပဲ ၾကြားတာလို႔ ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၾကြားတယ္။
ကားေလးတစ္စီးေပၚ တက္ခြရရင္ အဲဒီကားေလးနဲ႔ဓာတ္ပံုရိုက္တ င္ၿပီးၾကြားတယ္။ ကားတစ္စီးေပၚ တက္ခြရဖို႔ ဆိုတာ လြယ္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားမွာ ထိုက္သင့္တဲ့ေငြေၾကးသာမရွိၾ ကည့္၊ ဆိုင္ကယ္ေပၚ တက္ခြရင္ ေတာင္မွ ငါ့ဆိုင္ကယ္ထိခိုက္ပ်က္စီးလ ိမ့္မယ္လိုၿပီး ပိုင္ရွင္က ေျပာမွာ။ သြားစရာမရွိလို႔ ခဏေလာက္ ငွားပါလို႔ေျပာရင္ ပိုဆိုး။ ခင္ဗ်ားတို႔က ငွားစီးတဲ့အခ်ိန္ မ်က္ႏွာငယ္ရတဲ့အေၾကာင္းကို မသိဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ သိတယ္။ အဲဒါမို႔ စီးရတဲ့အခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ၾကြားတယ္။
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္၊ အထုပ္ေလး၀ယ္ၿပီး အိမ္မွာေသာက္ရင္ ၂၅၀ က်ပ္ပဲ ကုန္တယ္။ ဆိုင္မွာ ၅၀၀၀ ေပးၿပီး သြားေသာက္တဲ့အခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ၾကြားတယ္။ ဒီတိုင္းေသာက္ရင္ခါး၊ ႏို႔နဲ႔သၾကားအကုန္ထည့္ရင္ ခ်ိဳျပစ္ျပစ္ဖြယ္ တယ္တယ္နဲ႔ ဘာအရသာမွမရွိတဲ့ ေကာ္ဖီကို ကၽြန္ေတာ္ဘာလို႔ ပိုက္ဆံအကုန္ခံၿပီး သြားေသာက္တယ္ မွတ္လို႔ တုန္း။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကြားခ်င္လို႔။
အက်ီၤေဘာင္းဘီေတြ လူတိုင္းမွာ ရွိတယ္။ အခ်ိန္တန္ေဟာင္းသြားမွန္းသိ သိနဲ႔ တစ္ထည္ကို ေသာင္းဂဏန္း၊ သိန္းဂဏန္း ေပး၀ယ္တယ္။ သန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔နဲ႔၀တ္လိ ု႔ေကာင္းတဲ့ အက်ီၤေထာင္ဂဏန္းတန္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိ ပါလ်က္ ေစ်းႀကီးေပးၿပီး ၀ယ္တာ ကၽြန္ေတာ္ၾကြားခ်င္လို႔။ တစ္ႏွစ္ေလာက္စုၿပီးမွ ၀ယ္ရတဲ့အက်ီၤ ေစ်းႏႈန္း မေျပာဘဲေနရင္ ခင္ဗ်ားတို႔သိမွာမွ မဟုတ္တာ။
တိုက္ခန္းတစ္ခန္းမွာ မိသားစုျပြတ္သိပ္ေနရတဲ့လူေတ ြ၊ နယ္က ထရံကာအိမ္ေလးမွာ ေနရတဲ့သူေတြ၊ အေနဆင္းရဲလြန္းလို႔ ဘယ္ေလာက္စိတ္ညစ္ရလဲဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ သိခ်င္မွသိလိမ့္မယ္။ အဲဒီေတာ့ အိမ္သစ္၊ အိမ္ေကာင္းေလးေတြမွာ ေနရတဲ့အခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ၾကြားတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔အတြက္က သာမန္၊ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္က အဲဒါ နိဗၺာန္ဘံုလိုပဲ။
ၿပီးေတာ့ အစားအေသာက္ေတြ။ အိမ္မွာစားရင္ ေထာင္ဂဏန္းနဲ႔တစ္မိသားစုလံု း စားလို႔ရေပမယ့္ ေစ်းၾကီးေပးၿပီး ဆိုင္မွာ သြားစားတယ္။ အစားေကာင္းစားရရင္ ငါဒီလိုစားေနပါလားဆိုၿပီး မိတ္ေဆြေတြကို ျပခ်င္တယ္။ အဲဒီ ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ၾကြားတယ္။
ခရီးေတြသြားရင္ ကၽြန္ေတာ္ၾကြားတယ္။ ရံုးနဲ႔အိမ္ ပတ္ခ်ာလည္လိုက္ေနလို႔ ၿမိဳ႕ထဲကျမိဳ႕ျပင္ေတာင္ မေရာက္ဖူး တဲ့သူေတြ တစ္ပံုႀကီး။ ကၽြန္ေတာ္က ျမိဳ႕ျခားနယ္ျခားကို ခရီးသြားႏိုင္လို႔ ၾကြားတယ္။ ဟိုတယ္ႀကီးေတြမွာ အိပ္ရရင္လဲ ၾကြားတယ္။ တစ္ေသာင္းေလာက္ေပးၿပီး တည္းခိုခန္းမွာ အိပ္လို႔ရပါလ်က္နဲ႔ ငါးေသာင္းတစ္သိန္းအကုန္ခံၿပ ီး ဟိုတယ္ႀကီးေတြမွာ သြားအိပ္တာ ဘာေၾကာင့္လို႔ထင္ေနတုန္း။ ဒါေတာင္ ႏိုင္ငံျခားေတြ မသြားရေသးလို႔၊ သြားလို႔ကေတာ့ စပ်စ္သီးခိုင္လို ပံုေတြအျပြတ္လိုက္တင္ၿပီးကိ ု ၾကြားအံုးမွာ။
KTV ေရာက္တိုင္းလဲ ကၽြန္ေတာ္ၾကြားတယ္။ တစ္နာရီကို အခန္းခက တစ္ေသာင္းခြဲ၊ ဒါစားေသာက္ဘာညာ စရိတ္မပါေသးဘူးေနာ္။ တစ္ခ်ိဳ႕မိသားစုေတြရဲ႕ တစ္ပတ္စာ စားေသာက္စရိတ္ပိုက္ဆံကို သီခ်င္းဆိုၿပီး သံုးၾကတာ။ တစ္ခါတစ္ေလ အငတ္ခံၿပီးကို ကၽြန္ေတာ္ KTV သြားတယ္။ သီခ်င္းဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြကို ၾကြားတယ္။ ဒါမွလဲ တန္တာကိုး။
ဟုတ္တယ္။ မျပည့္တဲ့အိုးေတြက သိပ္ေဘာင္ဘင္ခတ္တယ္။ မျဖစ္စေလာက္လူေတြက သိပ္အၾကြားသန္တယ္။ အဲဒီေလာက္ၾကြားရဖို႔အတြက္ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္ေလာက္ေပးဆပ္ရတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ သိမွ မသိတာကိုး။ ခင္ဗ်ားတို႔ ေျပာတာလဲ မွန္တယ္။ သူေဌးအစစ္ေတြက ဘယ္ေတာ့မွ မၾကြားၾကဘူး။ အဲလိုပဲ ဘယ္ေတာင္းစားတဲ့လူမွလဲ သူ႔မွာရွိေၾကာင္း မၾကြားၾကဘူး။
တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ မရွိတာကို အရွိလုပ္ၿပီး ၾကြားတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ရွိတာကို ရွိတာထက္ပိုၿပီး ၾကြားတယ္။ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၾကြားႏိုင္တာမွန္သမွ် အကုန္ၾကြားတယ္။ ၾကြားခ်င္လြန္းလို႔ကို ၾကြားတာ။ ခုခ်ိန္ သိန္းတစ္ေသာင္းမေျပာနဲ႔၊ သိန္းတစ္ေထာင္ေလာက္ အေရွ႕မွာ ရွိၾကည့္။ သူခိုးဓားျပေတြ၊ ပိုက္ဆံေခ်းမယ့္သူေတြကို မေၾကာက္မလန္႔နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ၾကြားၿပီးတင္အံုးမွာ။
တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္။ ကေမၻာဇဘဏ္သူေဌးႀကီးတို႔၊ ထူးကုမၸဏီပိုင္ရွင္ႀကီးတို႔ လို ျဖစ္လာတဲ့ေန႔က်ရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မၾကြားေတာ့ ဘူး။ ၾကြားစရာမွ မလိုေတာ့တာ။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား။
ၾကြားရတာ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ဦးတိမ္
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2253689494652719&set=a.463594876995532&type=3
==========
ကေမၻာဇဘဏ္သူေဌးႀကီး သူဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာတယ္လို႔ မၾကြားဘူး၊ ထူးကုမၸဏီ၊ ေအးရွားေ၀ါ ကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္ႀကီးေတြ မၾကြားဘူး။ တကယ့္ကို ခ်မ္းသာပါတယ္ဆိုတဲ့လူေတြ ဘယ္ေတာ့မွမၾကြားဘူး။ ျပည့္တဲ့အိုး ေတြက မၾကြားဘူး၊ မျပည့္တဲ့အိုးေတြကပဲ ၾကြားတာလို႔ ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၾကြားတယ္။
ကားေလးတစ္စီးေပၚ တက္ခြရရင္ အဲဒီကားေလးနဲ႔ဓာတ္ပံုရိုက္တ
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္၊ အထုပ္ေလး၀ယ္ၿပီး အိမ္မွာေသာက္ရင္ ၂၅၀ က်ပ္ပဲ ကုန္တယ္။ ဆိုင္မွာ ၅၀၀၀ ေပးၿပီး သြားေသာက္တဲ့အခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ၾကြားတယ္။ ဒီတိုင္းေသာက္ရင္ခါး၊ ႏို႔နဲ႔သၾကားအကုန္ထည့္ရင္ ခ်ိဳျပစ္ျပစ္ဖြယ္ တယ္တယ္နဲ႔ ဘာအရသာမွမရွိတဲ့ ေကာ္ဖီကို ကၽြန္ေတာ္ဘာလို႔ ပိုက္ဆံအကုန္ခံၿပီး သြားေသာက္တယ္ မွတ္လို႔ တုန္း။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကြားခ်င္လို႔။
အက်ီၤေဘာင္းဘီေတြ လူတိုင္းမွာ ရွိတယ္။ အခ်ိန္တန္ေဟာင္းသြားမွန္းသိ
တိုက္ခန္းတစ္ခန္းမွာ မိသားစုျပြတ္သိပ္ေနရတဲ့လူေတ
ၿပီးေတာ့ အစားအေသာက္ေတြ။ အိမ္မွာစားရင္ ေထာင္ဂဏန္းနဲ႔တစ္မိသားစုလံု
ခရီးေတြသြားရင္ ကၽြန္ေတာ္ၾကြားတယ္။ ရံုးနဲ႔အိမ္ ပတ္ခ်ာလည္လိုက္ေနလို႔ ၿမိဳ႕ထဲကျမိဳ႕ျပင္ေတာင္ မေရာက္ဖူး တဲ့သူေတြ တစ္ပံုႀကီး။ ကၽြန္ေတာ္က ျမိဳ႕ျခားနယ္ျခားကို ခရီးသြားႏိုင္လို႔ ၾကြားတယ္။ ဟိုတယ္ႀကီးေတြမွာ အိပ္ရရင္လဲ ၾကြားတယ္။ တစ္ေသာင္းေလာက္ေပးၿပီး တည္းခိုခန္းမွာ အိပ္လို႔ရပါလ်က္နဲ႔ ငါးေသာင္းတစ္သိန္းအကုန္ခံၿပ
KTV ေရာက္တိုင္းလဲ ကၽြန္ေတာ္ၾကြားတယ္။ တစ္နာရီကို အခန္းခက တစ္ေသာင္းခြဲ၊ ဒါစားေသာက္ဘာညာ စရိတ္မပါေသးဘူးေနာ္။ တစ္ခ်ိဳ႕မိသားစုေတြရဲ႕ တစ္ပတ္စာ စားေသာက္စရိတ္ပိုက္ဆံကို သီခ်င္းဆိုၿပီး သံုးၾကတာ။ တစ္ခါတစ္ေလ အငတ္ခံၿပီးကို ကၽြန္ေတာ္ KTV သြားတယ္။ သီခ်င္းဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြကို ၾကြားတယ္။ ဒါမွလဲ တန္တာကိုး။
ဟုတ္တယ္။ မျပည့္တဲ့အိုးေတြက သိပ္ေဘာင္ဘင္ခတ္တယ္။ မျဖစ္စေလာက္လူေတြက သိပ္အၾကြားသန္တယ္။ အဲဒီေလာက္ၾကြားရဖို႔အတြက္ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္ေလာက္ေပးဆပ္ရတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ သိမွ မသိတာကိုး။ ခင္ဗ်ားတို႔ ေျပာတာလဲ မွန္တယ္။ သူေဌးအစစ္ေတြက ဘယ္ေတာ့မွ မၾကြားၾကဘူး။ အဲလိုပဲ ဘယ္ေတာင္းစားတဲ့လူမွလဲ သူ႔မွာရွိေၾကာင္း မၾကြားၾကဘူး။
တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ မရွိတာကို အရွိလုပ္ၿပီး ၾကြားတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ရွိတာကို ရွိတာထက္ပိုၿပီး ၾကြားတယ္။ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၾကြားႏိုင္တာမွန္သမွ် အကုန္ၾကြားတယ္။ ၾကြားခ်င္လြန္းလို႔ကို ၾကြားတာ။ ခုခ်ိန္ သိန္းတစ္ေသာင္းမေျပာနဲ႔၊ သိန္းတစ္ေထာင္ေလာက္ အေရွ႕မွာ ရွိၾကည့္။ သူခိုးဓားျပေတြ၊ ပိုက္ဆံေခ်းမယ့္သူေတြကို မေၾကာက္မလန္႔နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ၾကြားၿပီးတင္အံုးမွာ။
တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္။ ကေမၻာဇဘဏ္သူေဌးႀကီးတို႔၊ ထူးကုမၸဏီပိုင္ရွင္ႀကီးတို႔
ၾကြားရတာ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ဦးတိမ္
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2253689494652719&set=a.463594876995532&type=3
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.